10. Reusachtig - The Muir Forest

Zoals we al eerder hebben gezegd is alles in Amerika heel groot, maar dit geldt niet enkel voor de dingen die door de mens gemaakt zijn. Amerika is ook het thuis van de hoogste bomen ter wereld; de Redwood trees. Eerst bevonden deze bomen zich over een heel groot deel van de westkust van Amerika, maar dat is na het kappen door de eerste kolonisten helaas niet meer het geval. Wel zijn er een aantal personen in de geschiedenis zo bedachtzaam geweest om enkele van deze plaatsen te beschermen. En een van die plaatsen is de Muir forest, waar wij dus naartoe gaan. Samen met Liz en Scott rijden we in een goed uur naar het bos ten noorden van San Fransisco.

Aangekomen in het natuurpark torenen de bomen gelijk hoog boven ons uit. Je kan je zo klein en nietig voelen ten opzichten van deze enorme stille reuzen. Het is moeilijk om echt te zien hoe hoog de bomen daadwerkelijk zijn. We krijgen een beter idee van de hoogte wanneer we een pad nemen wat ons snel 50 meter hoger brengt. Zelfs nu nog steken de bomen vanuit de afgrond hoog boven ons uit. De hoogst gemeten Redwood boom (en daarmee de hoogste boom ter wereld) is 112.1 meter hoog zo leert Wikipedia ons. Verder is een volwassen boom al meer dan 500 jaar oud, en er zijn bomen die al meer dan 800 jaar zijn.

Een ander interessant feit over deze bomen is dat ze een bosbrand kunnen overleven. Sterker nog, een bosbrand is zelfs goed voor het voortbestaan van deze bomen. Hun dikke 15 cm dikke barst welke veel vocht vasthoudt, beschermt de boom tegen het vuur. Ondertussen brandt het vuur de ondergroei weg, wat betekent dat er meer van het water en de voedingstoffen naar de Redwood bomen gaat. Verder reinigt een brand de bomen ook van veel verschillende schimmels die de bomen ziek kunnen maken. Helaas loopt ook op dit vlak de mens in de weg, die al jaren van alles doet om brand te voorkomen. De ondergroei en overblijfselen zijn ondertussen erg opgelopen. Dit is allemaal brandstof en een bosbrand is nu dus nog veel gevaarlijker, ook voor deze grandioze bomen.

Al redelijk snel valt de schemer in, aangezien we ook laat op pad zijn gegaan. Het voordeel is wel dat we de bossen nagenoeg voor onszelf alleen hebben en hierdoor nagenoeg niet lastig gevallen worden door de aanwezigheid van andere mensen om ons heen. We horen enkel het geluid van een lopend riviertje en de wind die door de bomen waait. Heerlijk om zo'n klein stukje weg van de miljoenen stad eventjes helemaal weg te kunnen zinken in een waanzinnig stukje natuur.

(Rick)