13. Daniel, bloementuinen en geestfoto's

Al jaren probeer ik naar de Verenigde Staten te komen om mijn dierbare vriend Daniel op te zoeken. Eerst had ik begrepen dat hij bij Los Angeles in te buurt was, maar als ik hem bel vanaf de Ridge blijkt dat hij vlakbij San Fransisco is. Dit komt heel goed uit, omdat we daar toch al heenreizen met Liz en Scott.

We spreken af dat we elkaar in China Town ontmoeten, want Rick en ik willen die buurt nog verkennen. Ik ben toch wel een beetje zenuwachtig. Het gebeurt niet elke dag dat je een oude liefde die je nooit echt gedag hebt gezegd weer ontmoet na drie jaar. Na twintig minuten is er op het pleintje waar we hebben afgesproken nog geen Daniel te bekennen. Hij blijkt aan de andere kant achter wat gebouwen te zijn, waar een demonstratie plaatsvindt.

Tijd is een raar begrip, want als we elkaar zien is het even alsof gisteren was dat we elkaar gedag zeiden op Amsterdam CS. Fijn om elkaar eindelijk weer recht voor ons neus te hebben! Daniel weet een heel lekker betaalbaar Indiaas restaurantje waar we bij kunnen kletsen. Hij is de laatste paar weken heel druk geweest met het verzorgen en daarna het overlijden van zijn moeder. Daarna moest ook nog het huis verkocht worden en van zijn broers en zus krijgt hij erg weinig hulp en steun. Nu is het semester weer begonnen, dus is hij naarstig op zoek naar een huis en moet veel studeren. In San Fransisco kost een mini-apartementje al snel 1500 dollar per maand, dus is hij met vrienden op zoek naar een huis in Oakland.

Na het eten rijden Rick en ik met de bus, Daniel op de motor, terug naar Mission voor een drankje. Daniel drinkt niet, dus zijn het vooral Rick en ik die van het lokale bier genieten. We beginnen in het favoriete cafeetje van Joseph, Revolution. Daar wordt het al snel te druk, want er moet apparatuur worden opgebouwd voor een band. We gaan door naar Amnesia en ook daar zijn optredens. Als we langs een Borderlands café lopen laat Daniel ons zien dat er een foto-expositie is met foto's van zijn hobo-tijd lang meer dan tien jaar geleden. Jammer genoeg is het café dicht en is de expositie de volgende dag weggehaald.

Twee dagen later spreken we weer met Daniel af en gaan we samen met Liz en Joseph met het busje van Joseph naar de botanische tuin. Die is echt super mooi! De tuin is ingedeeld in verschillende wereldregio's, dus we dolen rond in een Japanse wolkentuin, door China, de cactustuinen van Mexico, bossen van Californië, en de regenwouden van Australië. Na een heerlijke dag in het park gaan we weer Indiaas eten, dit keer bij de botanische tuin in de buurt. Daarna beklimmen we de heuvel achter de Chez Poulet, waar we heel mooi over de nachtelijke stad kunnen kijken. Na een paar drankjes en goede gesprekken raken we geinspireerd door het uitzicht en doen we een ghost photoshoot waar echt hele gave foto's uitkomen.

Het is al laat en we willen nog geen gedag zeggen, dus blijft Daniel een nachtje in Chez Poulet slapen. 's Ochtends maken we een heerlijk ontbijt en dan moet Daniel echt weer aan de slag. Dat is dan toch weer de laatste keer dat we elkaar zien. Het is moeilijk om gedag te zeggen en we denken dat we elkaar later nog een keer zullen zien, maar dat is helaas niet gebeurd.

(Didi)